Op vrijdag 5 mei was het zover. Op die dag begon het Seiwakai Goju Ryu karate seminar in Portugal onder leiding van Seiichi Fujiwara, Hanshi. (Grootmeester). Shihan Fujiwara komt uit Japan om iedereen die dat wilt in Europa les te geven. En aangezien hij het hoofd is van Seiwakai Goju Ryu Karate wereldwijd en de bewaker is van onze karatestijl weet je op voorhand zeker dat het er pittig aan toe zal gaan. Het belangrijkste doel van deze seminars is om de leraren in Europa te trainen in alle aspecten van Seiwakai karate zodat ze dit op een juiste wijze kunnen doorgeven aan hun eigen leerlingen.
Aangezien ikzelf als enige uit Nederland de mogelijkheid had om deel te nemen aan dit seminar, en wij warme banden onderhouden met de Seiwakai organisatie in België, heb ik gevraagd of ik me bij de Belgische groep mocht aansluiten. En ik kreeg daar een zeer warm welkom. De Belgische groep onder leiding van Shihan Paul Penasse is een zeer hechte groep waarin een fantastische sfeer heerst, en ik was dan ook erg dankbaar dat ik direct in de groep werd opgenomen.
Na een rendez-vouz op de luchthaven in Brussel, vertrokken we naar Portugal. De vlucht verliep op wat turbulentie vlak voor de landing na, prima en aangekomen in Porto werd er een busje gehuurd en werd er koers gezet naar Visue waar het seminar plaatsvond. Tegen de avond kwamen we aan bij het hotel en hier was het direct de koffers op de kamers zetten, de karate pakken uitpakken en op naar de sporthal voor de eerste training. Gelukkig voor ons viel de temperatuur in Visue erg mee en was het niet te warm om direct aan de slag te gaan. Aangekomen bij de sporthal was het natuurlijk eerst aanmelden maar ook een weerzien of (hernieuwde) kennismaking met karateka’s uit heel Europa en zelfs van daarbuiten. Zo was er een groep uit Zwitserland, heb ik mensen uit Engeland gesproken en was er zelfs een vrouw die helemaal was overgekomen uit Australië. En natuurlijk veel mensen uit Portugal en dan negen Belgen en een Nederlander.
Na een korte warming-up begon de training die inmiddels bijna traditioneel in zijn geheel bestond uit kihon (basistechnieken) waarbij Sensei Fujiwara enorm veel aandacht legde op het juist uitvoeren van de technieken. En regelmatig hoorde we ‘no no, this is wrong, again’. Veel technieken werden eindeloos herhaald waarbij we sommige technieken honderden keren moesten uitvoeren, en vooral bij de beentechnieken werd dat op den duur voelbaar. Na honderden keren een bepaalde trap te oefenen voelden mijn benen als lood aan. En dit was nog maar de eerste training. En na zo’n tweeëneenhalf uur trainen waren we eindelijk klaar. En inmiddels was het al rond negen uur in de avond en met een tijdsverschil van een uur (in Nederland was het al tien uur), hadden we echt wel honger gekregen. En op advies van wat Portugezen, die speciaal voor ons heen en weer reden, werden we naar een restaurant in de buurt van ons hotel gebracht. En hier hebben we heerlijk gegeten en gedronken voor maar zeven euro per persoon, ongelooflijk dat het zo goedkoop kon, want het was echt een goede maaltijd! En na deze maaltijd vielen we moe en voldaan in slaap in onze hotelkamers.
Zaterdag 6 mei, dag twee van deze karatetrip. Eerst lekker ontbijten om vervolgens onze karatekleding weer mee te nemen richting de sporthal die dienst deed als dojo. Om tien uur begon de eerste training van die dag met eerst weer een warming-up en vervolgens weer karateles. Dit keer werd er aandacht geschonken aan beentechnieken en de noodzaak om je knie hoog op te tillen om een goede schop uit te kunnen delen. En dit werd natuurlijk tot in den treure geoefend, waarbij ook nu weer de benen zowat ontplofte van de inspanning. Hierna ging de training over in het verplaatsen, kihon Ido, en werden er tal van andere technieken geoefend. En het laatste deel werd besteed aan kata Sanschin en kata Tensho. En aangezien dit de belangrijkste kata zijn binnen het Goju Ryu karate werd ook hier weer erg gelet op de details en de uitvoering. Aan het einde werd er even stil gestaan bij het overleden van een Portugese karateka met een korte herdenking die best indrukwekkend was aangezien de ouders van deze nog jonge man hierbij aanwezig waren. En hierna werd nog even kata Gekisai dai ichi en Gekisai dai Ni behandeld. Intussen was het al twee ur in de middag geworden en konden we eindelijk omkleden om even iets te gaan eten.
Ondertussen was duidelijk geworden dat ik mocht gaan deelnemen aan het examen later op die dag voor mijn derde dan graad en werd de spanning bij mij wel wat groter. Het was immers lang geleden dat ik examen heb gedaan en de examens binnen Seiwakai Goju Ryu staan erom bekend dat ze pittig zijn en dat het er soms keihard aan toe gaat. Hier moet je laten zien wat je in huis hebt en met name bij het Kumite is het de bedoeling dat je laat zien dat je adequaat kunt blocken en aanvallen. En zul je er vol voor moeten gaan. Maar ook zul je middels de uitvoering van diverse kata’s moeten laten zien dat je ook alle technieken beheerst, dat je de kracht op het juiste moment inzet en dat je de juiste spirit laat zien. Maar eerst nog een training.
Die laatste training voor het examen bestond dit keer gelukkig uit het oefenen van de examenkata’s, zodat we nog even de puntjes op de i konden zetten. En er werd keihard gewerkt. Eindeloos herhalen en opnieuw doen waarbij Shihan Lipinski, hoofd van Seiwakai in Europa, me echt op mijn huid heeft gezeten. Stop, you are doing it wrong, do it again,hoorde ik vele keren en telkens moest ik opnieuw beginnen. En na een intensieve training van twee uur kon ik vlak voor het examen mijn pak uitwringen en was ik compleet vermoeid. En toen moest het examen nog beginnen. We waren die morgen om tien uur begonnen en inmiddels was het al na zessen. En door de vele kritiek en alles veel te hebben moeten herhalen was de spanning inmiddels nog groter geworden. Want niemand vind het leuk om zijn examen niet te halen, ook ik niet. Hoewel dat natuurlijk echt niet belangrijk is.
Het Examen begon met het opstellen van de kandidaten op bandhoogte voor een grote tafel met daarachter de examen commissie. Deze bestond uit alle Shihans van zesde dan of hoger onder leiding van Shihan Fujiwara en Shihan Lipinski. Eerst werd in groepjes van vier de kata Sanchin gevraagd van alle kandidaten waarbij de mannelijke kandidaten de jas van de gi uit moesten doen. Dit voelde vreemd aan voor mij aangezien ik eigenlijk altijd getraind heb in volledig karatepak, maar het gaf de examencommissie de mogelijkheid om te zien of je met name de ademhaling op de juiste manier deed en dat je genoeg spanning opbouwde. Na de Sanchin kata moesten we aangekleed in pak onze overige kata’s laten zien en werd er afgesloten met Kumite. En tegen negen uur ‘s-avonds waren we dan eindelijk klaar. Ik was vermoeid, had inmiddels overal spierpijn en bleef maar zweten, maar ik was ook voldaan. Nu wachten op de uitslag. Die we misschien de volgende dag gingen krijgen. Nog meer spanning dus.
De laatste dag en het begin van de ochtend training. Tijdens het opstellen geeft Shihan Paul Penasse uit België me een thumbs up, ten teken dat ik het examen had gehaald. Hij had dit net bij een zitting van de examencommissie gehoord. En tijdens de training kwam Shihan Lipinski mij persoonlijk officieel vertellen dat ik het gehaald had en dat ik een erg goed examen had laten zien. En dat gaf een geweldig gevoel. Je examen halen is één ding maar de opmerking erbij dat het ook een echt goed examen was dat is een extra compliment van iemand die er niet bekend om staat complimenten uit te delen.
De rest van de ochtend en middag trainingen werden besteed aan kata en werd er hard gewerkt aan het perfectioneren van je kata’s. En aan het einde van weer een lange dag zat het seminar erop. En mede door de Belgische groep was het echt een fantastisch weekend.